Meer In Flow

Transcript

Meer in flow, dat is de titel van aflevering #15 van succesgewoonten van topondernemers.

Wat hebben het lerarentekort, de crisis in de zorg, de problemen met de boeren, de toenemende aantallen burn-out en depressie met elkaar te maken? En waarom behandel ik dit als het gaat om succesgewoonten van topondernemers? En waarom heeft deze aflevering #15 de titel ‘meer in flow’? Nou ja zeg, wat een vragen. Druk eerst maar even op die abonneerknop en ik leg het je meteen uit.

Intro muziek

Ondertussen is het wel algemeen bekend dat onze manier van denken onze prestaties bepalen. Niet voor niets zijn er talloze trainingen persoonlijke groei, persoonlijke effectiviteit die daar diep op ingaan. Maar waarom denken we de gedachten die we denken? Want positieve gedachten helpen je prestaties vooruit en negatieve gedachten werken ze tegen. Waarom denken we dan niet gewoon positieve gedachten? Dat is een goede vraag. Hoe zit dat? Het zit zo.

Vooraf een citaat uit ‘het Innerlijk Spel door Tennis’ van Timothy Gallwey, omdat dit de essentie van deze aflevering weergeeft:

‘Er ligt een veel natuurlijker leerproces en handelingspatroon op ons te wachten om ons te tonen waartoe we in staat zijn als we het maar zijn gang laten gaan zonder het oordelende zelf met zijn overbewuste bemoeienissen tussenbeide te laten komen’.

Ons onderbewustzijn kun je zien als oneindig intelligente energie. Het laat ons hart kloppen, ons eten verteren, onze cellen delen, het wisselt informatie uit tussen cellen, spant spieren aan en heeft nog een miljard andere functies en dat allemaal tegelijkertijd. Het stemt alle atomen in ons lichaam op elkaar af en houdt ze bij elkaar terwijl er een continue uitwisseling is met de buitenwereld. De hele buitenwereld stroomt als het ware voortdurend door ons heen, vervangt elke atoom en toch blijven we een perfect functionerende eenheid. En dat gebeurt allemaal vanzelf en automatisch. Daar hoef je niet over na te denken.

Tegelijkertijd leert het lichaam allerlei vaardigheden, van lopen, fietsen, lezen, schrijven, pianospelen enzovoorts die ook allemaal deel worden van dat geautomatiseerde onderbewuste. Eenmaal ingestudeerd hoef je daar ook niet meer over na te denken. Sterker nog, als je erover na gaat denken gaat het juist mis. Ongelooflijk krachtig, ongekend prachtig. Ik noem het onderbewuste GROTE IK. GROTE IK staat in directe verbinding met het Universum en is ook voortdurend afgestemd op Al Wat Is. Kijk maar in de natuur hoe alles op elkaar afgestemd is.

En dan hebben we een bewust deel dat ik kleine ik zal noemen dat zicht heeft op de fysieke werkelijkheid. Met zijn uiterlijke zintuigen wordt het een wereld om zich heen gewaar. En met zijn innerlijke zintuigen denkt het een innerlijke wereld aan beelden, geluiden en gevoelens bij elkaar. Kleine ik is bedoeld om zichzelf bewust te zijn, zijn dromen en verlangens aan te geven en deze vervolgens te ervaren in deze wereld.

Grote IK is de krachtbron, het schip. Kleine ik is de kapitein die gebruikmaakt van die kracht van het schip om vooruit te komen en zijn bestemming te bereiken. Op zich hoeft hij daarvoor alleen de stuurman te instrueren om de juiste richting in te zetten. Hij kan alle uitvoering overlaten aan de mensen aan boord en aan de machines in het schip. Die zijn daar voor opgeleid en die zijn daar voor gemaakt om het schip te laten varen.

Je zult zien dat het mis gaat als de kapitein zich gaat bemoeien met het werk van de machinisten of van de monteurs. Als de kapitein denkt dat hij beter dan de technici kan gaan sleutelen aan de machines dan ontstaat er een probleem. Allereerst heeft de kapitein geen aandacht meer voor de richting waarin ze varen. En vervolgens heeft hij geen verstand van de machines en zal zijn ingrijpen alleen maar averechts werken.

En dat is precies wat er veelal gebeurt tussen kleine ik en grote IK in de mens. Kleine ik is de bewuste geest die controle wil. Die ijdel is en de aandacht naar zich toe trekt. Die verantwoordelijk wil zijn voor de goede prestaties. Die oordeelt en veroordeelt, commentaar geeft op wat Grote IK uitvoert. Kleine ik, die Grote IK wantrouwt en die denkt dat zijn bemoeienis noodzakelijk is om zaken in goede banen te leiden. En die niet doorheeft dat dit de prestaties van Grote IK juist ernstig verstoort.

‘Performance = Potential – Interference’

schrijft Timothy Gallwey in zijn boeken over ‘het innerlijk spel’. Jouw resultaten komen voort uit jouw potentieel minus dat wat de uitvoering blokkeert. En de bemoeienis van kleine ik blokkeert vooral.

Iedereen zal het herkennen dat je prestaties op welk vlak dan ook, bijvoorbeeld bij sport of een instrument bespelen, enorm afnemen op het moment dat je begint na te denken over de uitvoering. Bij het aanleren van een beweging of muziekstuk is de bewuste geest belangrijk maar is het eenmaal geautomatiseerd dan zit het nadenken alleen maar in de weg. En zeker de innerlijke veroordelingen en negatieve zelfspraak dragen niet bij aan het prestatieniveau. Het werkt vele malen beter als kleine ik zich er niet meer mee bemoeit en de uitvoering overlaat aan GROTE IK.

Kleine ik wordt in sommige spirituele kringen ook wel het ego genoemd en vaak wordt er een doel gesteld om het ego kwijt te raken omdat hij zo lastig is. Maar dat is onzin. Zonder kleine ik ben je niet bewust en ervaar je niets in deze fysiek realiteit en heeft het weinig zin om dit leven hier te leiden. Kleine ik is bedoeld om zijn verlangens en dromen bewust te worden en helder te krijgen om deze vervolgens aan te geven en te voeden aan GROTE IK zodat die kan realiseren, om deze gerealiseerde verlangens vervolgens te ervaren.

Misschien is dit wat abstract maar iedereen zal het herkennen in zijn eigen leven. Als het denken stopt en de concentratie alleen nog maar gericht is op het hier en nu komen we in de flow en daarin zetten we de meest optimale prestaties neer. Als je die ervaring kent dan weet je dat jij, kleine ik, niet aan het uitvoeren bent maar dat de uitvoering uitgevoerd wordt door iets wat groter is dan jij (GROTE IK). Op het moment dat je het met 100% focus, zonder oordeel, laat gebeuren gaat het het best. Wanneer je vertrouwt op GROTE IK stijg je letterlijk boven jezelf uit.

En hier gaat het dus vaak mis. Kleine ik wil de controle houden, denkt dat hij belangrijk en verantwoordelijk is voor de uitvoering, hij blijft instrueren en kleineren en werkt de uitvoering alleen maar tegen.

En wat hier op individueel niveau gebeurt, zie je ook op organisatieniveau, op sectorniveau, op landelijk niveau en zelfs op globaal niveau. De leiding wil vaak alles zelf in de hand houden, het liefst de zaken zelf doen, controleren, dicteren. Hij geeft niet alleen de visie aan maar bemoeit zich ook met de uitvoering, waar hij geen verstand van heeft. Hij vertrouwt zijn medewerkers niet, kijkt vaak op ze neer. Er wordt in veel gevallen gesproken over een angstcultuur, een cultuur van controle en dwang, indekken en afrekenen.

In tegenstelling tot deze veel voorkomende situatie gaat het bij AFAS, bij Prins Petfood, bij van Hoorne en bij Print.com, om een paar van de topondernemingen te noemen, heel anders. Daar krijgen medewerkers 100% vertrouwen. Bij AFAS bijvoorbeeld bestaat er voor het personeel maar 1 regel en dat is ‘met gezond verstand in het belang van AFAS handelen’. Leidinggeven is het zo min mogelijk leidinggeven.

En dit vertrouwen komt voort uit het feit dat de leiding zichzelf vertrouwt, vertrouwt op zijn gevoel, zijn onderbewuste. Bas van der Veldt geeft aan dat hij ‘eerst doet en dan denkt’. Ook Kees de Jong van NLgroeit spoort aan om ‘gewoon te gaan doen’. In plaats van eindeloos na te gaan zitten denken, om vervolgens vast te lopen in gepieker en besluiteloosheid geeft ook Wil Mulders van Prins Petfood aan om met een idee dat op komt direct aan de slag te gaan. En dat loopt door in de manier waarop zij hun organisaties leiden. Vol vertrouwen laten zij de GROTE IK van de organisatie, de krachtbron, de uitvoerders hun werk doen. Omdat zij daar het beste in zijn. Omdat dat hun taak is. Omdat zij daar voor opgeleid zijn en omdat ze te vertrouwen zijn. Terwijl de leiding de richting aangeeft.

En hoe is dat in het onderwijs en in de zorg, rond de boeren. Een groot deel van de ontevredenheid ligt bij de administratieve last, het moeten indekken, het gebrek aan vertrouwen, de voortdurende controles, de ervaren minachting voor de werkvloer ofwel de uitvoerende krachtbron, de GROTE IK van de organisaties en de sectoren. Als we ook in deze sectoren, net als bij de topondernemers, weer in flow willen kunnen presteren dan wordt het tijd dat kleine ik alleen nog maar de richting aangeeft en zich verder niet meer bemoeit met de uitvoering en die verantwoordelijkheid, met 100% vertrouwen in de vaardigheden van de uitvoerenden, laat waar die hoort.

Ik ben benieuwd hoe jullie dit zien.

Voor nu: weet wat je wilt, vertrouw op GROTE IK voor de perfecte uitvoering.

Ofwel, je hebt alles in huis om te slagen, leef bewust en geniet van het leven. Op jouw succes!